INHOUD:

  0 De homepage

  1 De heenreis

  2 Bij Hank Vos

  3 In de camper

  3a Detroit

  4 Bed&Breakfast

  5 Tenslotte

  a E-mail 1

  b E-mail 2

  c E-mail 3

  d E-mail 4

  e E-mail 5

  x 1000-tje

       

     Mail ons:
     klik hier
De heenreis

1 juli 2001

We vertrokken op zondag 1 juli 2001. Eerst zou het vliegtuig (een Boeing 757!) om 11.00 uur van Schiphol vertrekken, maar dat is twee uur vervroegd! Dat betekende dus dat we niet om 9 uur, maar al om 7 uur op de luchthaven moesten inchecken. En zo vroeg reden er nog helemaal geen treinen. Gelukkig wilde Henriette en Anneke Heeren ons met onze auto wegbrengen, Marieke en EW konden bij zijn zus in Amsterdam logeren en Geertje werd door Marcel per auto gebracht. Lief he?

Het inchecken verliep vlot en zo gingen we al snel door de douane, onze wegbrengers achterlatend. Daarna gingen we met een kleine vertraging de lucht in. Henriette en Anneke en ook Marcel zwaaiden om het hardst ons uit.

We konden hen wel zien, maar waarschijnlijk zagen zij ons niet, ook niet dat wij uit allemacht het raampje open en dicht bewogen.
(Nou, dat viel mee. We kregen het volgende mailtje:

Hallo Henny c.s.,
We hebben driftig uitgezwaaid met z'n drieën. Anneke en ik verbeeldden ons zelfs dat jullie ons hebben moeten zien zwaaien op het panoramaterras. Vanaf het panoramaterras hadden we een prima zicht op gate D4 en op jullie Transat toestel. We verbeeldden ons zelfs, dat we dankzij Marcel, jullie nog heel hoog in de lucht hebben zien vliegen.

We hebben eerst een poosje op het panoramaterras gestaan. Daarna hebben we luxueus gebruncht. (Dankzij de prijzen is op Schiphol alles luxueus, ;-} ) Na het laatste kruimeltje van de brunch was het 08:40 uur, tijd om jullie uit te zwaaien.
Via de pagina van Transat www.transat.com heb ik de vertrektijd gevonden 09.10. Op dat moment zat de gateslurf nog vast aan het toestel en stond de achterdeur nog open. Volgens ons begon het toestel pas te taxiën om 09:25. Maar het leuke van de site van transat.com was, dat te zien was dat jullie na 08:22 vlieguren zijn geland in Toronto.
Anneke en ik hebben niet laaggevlogen op de terugweg. Het was druk op de weg, vooral voor de Galecopper brug. Het was lang geleden dat ik in de Randstad heb gereden, bijna een jaar, dus ik was dat ook niet meer zo gewend. Na Utrecht was het wat minder druk, maar het leek op filerijden met 100 of 120 kilometer per uur. Soms zakte dat door de drukte terug tot 80 km/u.
De auto staat bij jullie voor de deur. De sleutel en de telefoon zijn nog hier. Ik kan me niet meer herinneren of ik die af moest geven aan het meisje van de Coop dat nu in jullie huis verblijft of niet. Ze zijn dus hier.
Ik kijk bijna dagelijks op jullie vakantiesite, maar ik tref nog geen wijzigingen aan, ...........
Hartelijke groeten van ons allemaal,
Henriette.

Maar we hadden een uitstekende vlucht, met koffie en cake en later nog wat warm eten. Nou ja... het was wel warm en ook eten, maar sommige dingen smaakten toch anders dan thuis, zullen we maar zeggen. Volgens mij aten we vis, anderen zeiden kip, nou dan weet je het wel.

We landden om half 12 plaatselijke tijd in Toronto. Toen zochten we op de luchthaven naar: invulformulier voor de douane, dat gaat daar heel strikt, we moesten over de mkz-mat lopen, want ze willen beslist geen besmetting in Canada.

Toen wat geld wisselen zodat we een kofferkar konden halen, toen bij de lopende band onze koffers eruit plukken (EW had nog een verkeerde te pakken!), toen koffie (natuurlijk!), toen opbellen zodat er een busje kwam om ons naar het verhuurstation voor auto's te brengen. Het was heerlijk zonnig weer, en al snel kwam dat busje en we werden in het verhuurstation snel geholpen. Eerst mochten we een Buick huren, maar daar pasten de koffers niet allemaal in.

Nu hebben we een Chevrolet 4x4 drive! Dat rijdt als een tierelier natuurlijk. Alle koffers pasten, dus wij op weg naar Belleville waar Hank Vos woont (waar ik al 2 jaar mee e-mail).

Het was nog een heel eind, ik dacht 40 minuten, maar dat bleek 2 1/2 uur te zijn. De afstanden zijn hier ook zo lang!

We reden om de beurt, Marieke en ik, en uiteindelijk kwamen we bij het motel aan dat Hank voor ons had gereserveerd. Het is daar erg grappig: een rij huisjes, ter grootte van een hotelkamer met badkamertje. Dus geen keuken en dus ook geen bestek en borden en kopjes. Maar goed.... we konden ons goed vermaken. We kochten 's avonds nog wat ontbijt bij de super (A&P!), die 24 uur per dag open is. Het was dan ook niet zo druk, maar het was wel ontzettend groot. Helaas was er niet zo veel brood meer, maar dat zouden we de volgende ochtend meteen kopen.

Nou... de volgende dag was 2 juli, maar vandaag was alles gesloten! (Canada-day; 1 juli eigenlijk, maar dat viel dus op zondag). Dus Marieke kon geen brood krijgen, alleen wat bolletjes van een of andere donut-shop. Maar het smaakte toch lekker.

De jetlag valt tot nu toe wel mee. Niet echt uren te vroeg of te laat wakker.

Vandaag gaan we, samen met Hank Vos, een lange autorit maken door de omgeving van Belleville (zie de volgende site).