INHOUD:

  0 De homepage

  1 De heenreis

  2 Bij Hank Vos

  3 In de camper

  3a Detroit

  4 Bed&Breakfast

  5 Tenslotte

  a E-mail 1

  b E-mail 2

  c E-mail 3

  d E-mail 4

  e E-mail 5

  x 1000-tje

       

     Mail ons:
     klik hier

Bij Hank Vos

2 - 4 juli 2001

Het is maandag 2 juli. Hank Vos kwam om 10 uur aangereden en we zijn met twee auto's op weg gegaan. Eerst hebben we het plaatsje Belleville verkend: de prachtige haven, het centrum, zijn woonwijk en zijn huis, de markt en het stadhuis, enz. Toen verlieten we Belleville om naar een picknickplaats te gaan. Hanks vrouw had voor ieder van ons een pakketje gemaakt: twee boterhammen met zalmsalade, plakjes augurk, een appel en een flesje water. We streken neer aan een mooi meer, met natuurlijk een picknicktafel. Die zie je hier ook overal staan. We zagen daar ook een soort eekhoorntje in en uit de bomen klimmen. Erg leuk.


De picknick smaakte ons heerlijk en hierna gingen we verder noordwaarts, waar de wildernis begint. Tussen deze streek en de Noordpool leven geen mensen meer. Een raar idee om zo dicht bij de onbewoonde wereld te wonen. De jongeren trekken ook weg uit deze streek, ze gaan naar de steden. De ouderen blijven achter, maar voor hen blijven er weinig voorzieningen over; de winkels verdwijnen en ook zij moeten voor hun eten naar de steden toe.

Na een uur rijden door de bossen hadden wij wel zin in koffie, dus stopten we bij een chauffeurscafé waar we een of ander bruin drankje kregen. Het was een soort cappuccino met toffeesmaak, het smaakte prima, vooral na zo'n rit.
Hierna gingen we nog langs de benzinepomp, want zo'n 4-drive car heeft wel wat nodig. Gelukkig is de benzine hier niet zo duur: een volle tank voor 38 dollar, net zo duur als gas in Nederland. We tankten bij een pomp van de Mohawk-stam, dat scheelde tax, want zij hoeven geen belasting te betalen. ;-) Die Hank Vos toch, hij blijft toch een Hollandse zakenman. Toen togen we weer naar huis.

Om 7 uur haalde Hank ons weer op om uit eten te gaan. We gingen naar Danny's, een eenvoudig, doch prima restaurantje, waar het goed eten was. Toen was het moment daar om weer afscheid van Hank Vos te nemen.
Het was een leuke dag, samen met mijn e-mail-maatje. Leuk om hem nu in levende lijve te hebben gezien.

De volgende morgen, 3 juli,zouden we naar de beach, dat is hier prachtig. Maar het weer was niet zo mooi, een beetje regen, een beetje bewolkt. Dus gingen we met de auto naar Ottawa, 250 km. Met de cruise control op 100 km kwamen we er binnen ongeveer drie uur aan.
Het is een prachtige stad met veel bezienswaardigheden. Grappig is dat er ook een Parlementsgebouw en een Big Ben staat, precies zoals in Londen. Maar er staan ook grote andere gebouwen, vooral in het district van de banken. Je kijkt je ogen uit. Op het marktplein werd net de grote muziektent afgebroken: de vorige dag was er kennelijk een groot 1 juli-spectakel geweest.

We hebben nu inmiddels onze koffietentjes gevonden: Tim Hortons! Daar hebben ze van die lekkere cappuccino met toffee-smaak.

In Ottawa vonden we tussen al die hoge gebouwen ook de openbare bibliotheek, waar we gratis een kwartiertje mochten internetten. Maar ja, als je eenmaal achter de pc zit, wordt het snel laat. Ik heb hier de eerste e-mail naar het thuisfront verzonden (klik hier).
Het dagje Ottawa was heel geslaagd.

De volgende dag, 4 juli, was Marieke jarig. Ze ging al vroeg naar de supermarkt om vers brood en melk enz. te kopen. Ik ben nog even naar de kapper (buurvrouwtje) geweest. Toen gingen we snel op weg naar Toronto om de camper op te halen en de andere auto weg te brengen.

De avonturen met de camper vertel ik op de volgende pagina. Dan zal ik ook over de prachtige Niagara Watervallen vertellen.
Groetjes maar weer, ook van de anderen hier,
Henny.