INHOUD:

Weer naar huis

18 - 19 juli 2001

We zijn op woensdag 18 juli teruggevlogen van Canada-Toronto naar Nederland. In Montreal hadden we nog een tussenstop, waar nog mensen werden meegenomen. Omdat ook hun bagage nog aan boord moest komen en omdat we een nieuwe crew kregen, duurde een en ander een uur. Daarna stegen we weer op om onze reis naar Nederland te voltooien.

We waren de volgende ochtend, dus 19 juli, om 09.45 uur op Schiphol.
We hebben een heel goede vlucht gehad, maar we waren heel blij dat we weer vaste grond onder de voeten hadden. De koffers kwamen ook heel snel op de band en zo reden we met twee bagagekarretjes richting NS. En ja hoor, we waren weer thuis: de kaartenautomaat werkte niet op de giropas en de trein had vertraging. Uiteindelijk zaten wij met onze vijf koffers en zeven stuks handbagage in de trein, waar we onze ervaringen nog globaal aan elkaar doorgaven. Heel irritant, denk ik, want de mevrouw tegenover ons, ging maar even drie banken verderop zitten.
Geertje stapte in Utrecht uit; wij treinden verder en in Arnhem aangekomen belden we Freddy (moeder van EW) en Nel (buurvrouw van ons) op en zie daar: binnen een kwartiertje kwamen ze beiden aangereden in rode autootjes, waarin wij onze bagage gemakkelijk konden stallen. Zo kwamen we op het laatst nog heel comfortabel thuis.
Daar wachtte de post, de kranten en... de was.
Ik ben met mijn volle fotorolletjes meteen naar AH Kronenburg gegaan; hopelijk zijn de foto's zaterdag klaar. Een nieuwe service is dat we de foto's ook op een CD kunnen krijgen, bovendien worden ze dan gratis drie maanden op het internet geplaatst. Als dat inderdaad wat wordt, zal ik het adres hieronder vermelden, dan kun je al onze belevenissen ook nog eens in beeld zien.

Ik heb meteen weer alle nodige levensmiddelen in huis gehaald en om half 6 zaten wij al weer aan de gebakken aardappelen met bonen en vlees (barbecuevlees, alleen het weer zat wat tegen), en we installeerden ons voor de buis om Jessica Fletcher te kijken, maar na een kwartier waren we allebei onder zeil. Dus hebben we het bed maar opgezocht: lekker bed zeg! De jetlag was begonnen.

We hebben gevlogen met Air Transat in een Airbus A-310. Hierin zitten negen mensen naast elkaar, dus 3x3. Je zit dus zo'n 8 uur lang opgeprikt in een comfortabele stoel met zo'n klein opklapplankje voor je. Het nadeel van het vliegen met een Canadese maatschappij is wel dat alles in het Frans en Engels wordt gezegd, en dat ook de vertoonde films in deze talen worden gesproken. Je kunt het geluid dan volgen met een oortelefoontje dat je in je leuning in een uitgangetje prikt. Helaas hadden wij onze oordopjes niet meegenomen, dus zonder ondertitels zijn de films dan heel slecht te volgen. Behalve die paar leuke opnamen van het Canadese Bananensplit.

Nu is het 's nachts kwart voor 3, we kijken alle herhalingen van de Vierdaagse en de Tour de France en ik maak het verslag van onze vakantie hier af. Het reiswekkertje staat nu op kwart voor 9 Canadese tijd, vandaar dat we nog niet moe zijn!

Dit was mijn verslag van de vakantie in Canada, die drie weken geleden hier in Toronto begon. We kunnen het ons al haast niet meer herinneren, zo veel hebben we beleefd. Maar als we zaterdag de foto's ophalen en de video terugkijken, zal alles wel weer naar boven komen.

We hopen dat jullie wat genoten hebben van onze wederwaardigheden.
Iedereen die met ons heeft meegeleefd en ook hen die ons gemaild hebben, hartelijk bedankt.
Voor ons was deze vakantie een geweldige ervaring.

Groetjes van ons allemaal:
Jan, Henny, Geertje (en Marcel, de thuisblijver), Marieke en Ernst-Willem.